Pravakosyona geliyorsun demiyorum, dilim varmıyor.
Canım kardeşim.
Dolduruşa geliyorsun, gaza geliyorsun. Yapma!
Bu topraklarda kardeşçe, eşit ve özgür bir şekilde yaşanabilir.
Bu kavga veriliyor, yüzyıllardır.
‘Mustafa Kemal’in Askerleriyiz’ sloganı da atılır, ‘Mustafa Kemal’in Yoldaşlarıyız’ sloganı da. Mustafa Kemal’i sevmek, Aydınlığı, uygarlığı, özgürlüğü, bağımsızlığı sevmek demek. Bunu sen benden daha iyi bilirsin.
Yapma!
‘Mevzuubahis Vatansa gerisi teferruattır’ diyen de sensin, ‘Faşizme karşı omuz Omuza’ diyen de sen. Türkiye’nin en büyük metropolünde CHP, Ana muhalefet partisi bir kongre yaptı, partiyi iki yıl için yönetecek yöneticilerini seçti. Bir önceki il başkanı da bizim, yeni seçilen İl başkanı da bizim. Hem de, içinden geçtiğimiz koşullar ‘devrim’cilere önemli görevler yüklemekte. Aslolan, geniş halk yığınlarını, gelecek güzel günler için ortak akılda birleştirmek devrimcilerin birinci ve en önemli görevidir. Nazım Hikmetler, Orhan Kemaller, Yaşar Kemaller, Ahmed Arifler, gelecek güzel günler için öldüler. Deniz’ler de öyle…
Harun Karadeniz’ler de. Uğur Mumcu’lar da. Ali İsmail’ler de. Abdullah Cömert’ler de. Ve daha binlercesi ‘gelecek güzel günler’ için öldüler.
Canan Kaftancıoğlu bir tıp doktoru. Bir kadın. Bir anne. Eşi de bir tıp doktoru. İstese herkesin yaptığı gibi bir eli yağda yaşamını sürdürebilirdi.
Sürdürmedi. Bütün ömrünü, fakir fukara, gariban, yoksul halkın yaşamını bir nebze olsun iyileştirebilmek için mücadele verdi, veriyor. Yandaş basın, havuz basını, medyası acımasızca saldırıyor. Görevi o. Sen yapma. Ne diyor Pir Sultan şu ellerin taşı hiç bana değmez. İlle dostun bir tek gülü yareler beni. Safa gir, safını bil. Canan Kaftancıoğlu halkın içinden çıkmış, içinden çıktığı o halkın tüm değerlerini özümsemiş, birikimli bir aydın. Faşizme karşı mücadelede, safını bilen bir annedir. Zulüm ve bu saldırılar onu yıldırmaz. Onu korkutmaz.
Olsa olsa sömürgenleri, ağababalarını korkutur. O yüzden yapma canım kardeşim.
Sen yapma!
‘Gözlerinden, Gözlerinden öperim, Bir umudum sende, Anlıyor musun?”
Habersiz Köşe Yazarı Hasan Girgin
